Veel gestelde vragen en tips over kind wekker

Vaak gestelde vragen

VANAF WELKE LEEFTIJD MOET EEN KIND EEN WEKKER HEBBEN?

Hoewel veel ouders hun kind een wekker laten gebruiken rond de leeftijd van 5 jaar, raden wij aan er een te introduceren zodra het kind de overgang maakt van zijn wieg naar zijn grote kinderbed. Wekkers met lichtfuncties kunnen hen helpen te leren wanneer het goed is om wakker te worden en uit bed te komen! Dat de slaaptrainers getest zijn door beschuitmetmuisjes.nl is een goed teken dat het veilig is voor kleine kinderen. 

WELKE KLEUR WEKKER IS HET BESTE OM TE SLAPEN? Wekkers met verschillende lichtopties kunnen dienen als nachtlampje en zelfs als geleidelijk wekalarm. De meeste mensen geven de voorkeur aan gedimd, warm licht. De Philip wake up light geeft de beste lichten in de kamer zodat uw kind sneller uit bed kan stappen. 

ZIJN WEKKERS MET LICHT DE MOEITE WAARD? Wekkers met lichtfuncties zijn zeker de moeite waard voor kleine kinderen. Ze kunnen misschien nog niet zien hoe laat het is, maar ze herkennen wel wanneer verschillende kleuren bedtijd en wektijd betekenen.

Tips voor de wekker

Als uw kind zijn cijfers niet kent, slaapproblemen heeft of gewoon moeilijk wakker te krijgen is, kunt u het liefst een wekker zetten voor uw kind. Hieronder staan er enekele tips om te proberen.

1. Schrijf de wektijd op een stuk papier. Als de wekker afgaat en de cijfers op het papier overeenkomen met de cijfers van de klok, kan uw kind uit bed komen.
2. Pas het volume van de wekker aan.
3. Zet de klok aan de andere kant van de kamer, zodat uw kind uit bed moet komen om hem uit te zetten.
4. Probeer twee wekkers in te stellen, met vijf minuten tussen de alarmen.
5. Maak een gedragskaart met stickers en een kleine beloning aan het eind van een succesvolle week om kinderen te helpen leren zelf op te staan.

Een Zazu slaaptrainer op de juiste manier leren gebruiken, bevordert niet alleen de zelfstandigheid van een kind, maar helpt ook bij het leren van cijfers en stimuleert tieners om verantwoordelijk te worden voor hun eigen daden.