Het is inmiddels alweer een kleine tien jaar geleden dat ik stage liep bij een museum in oprichting. Dit museum, dat zou gaan verrijzen bij een klein vliegveld in het oosten van het land, zou geheel in het teken komen te staan van de Koude Oorlog. Een periode in de geschiedenis die mij altijd bijzonder gefascineerd heeft: de muziek uit die tijd, de oorlog in Vietnam, de Berlijnse muur. Toen ik deze optie zag staan tussen de vele andere stage vacatures in de culturele sector wist ik dat dit mijn droomstage zou zijn. Hoewel het museum zelf nooit van de grond is gekomen, heb ik er wel een geweldige tijd gehad. Een hangar en vliegtuigen uit de Koude OorlogHet plan achter het museum werd vormgegeven door twee liefhebbers van vliegtuigen. De geldschieter was een man die een aantal jaren zijn detacheringsbedrijf voor veel geld had verkocht, en met de winst leuke dingen wilde doen. De andere vormgever had jarenlange ervaring in de vliegtuigwereld, onder meer in hoge functies op verschillende vliegvelden en als schrijver voor een internationaal vliegtuigmagazine. Samen hadden zij een hangar gekocht en verschillende vliegtuigen uit de Koude Oorlog aangeschaft. Nu moesten ze er nog een tentoonstelling van zien te maken. Dit bleek mijn afstudeerstage. Veel werk, bij een organisatie die nog niet stond. Ik vond het geweldig. Alles zelf mogen en moeten uitvindenOmdat de organisatie klein was, en geen vaste structuren kende, kreeg ik de vrijheid om dingen zelf te bedenken en uit te vinden. In een relatief korte tijd kon ik zo een plan voor een hele tentoonstelling schrijven. Omdat er nog niks vaststond, was alles mogelijk. Als creatieve geest is dat natuurlijke zowel een zege als een echte uitdaging om aan te gaan. Het (vrij letterlijke) hoogtepunt van elke stageweek was de ‘maandagvlucht’. Om de sfeer er goed in te houden vlogen we elke maandag met een oude Cessna uit de Vietnamoorlog een rondje. Wie kan er nu zeggen dat hij tijdens zijn afstudeerstage een historisch vliegtuig mocht besturen? Ik zou hier graag nog eens stagelopenAnders dan het vliegtuig zelf is het museumproject helaas nooit echt van de grond gekomen. Dit had niets te maken met de kwaliteit van mijn stageproject of de kwaliteit van het museum, maar met een gemeente die té moeilijk deed over allerlei vergunningen. Toch kijk ik met een heel goed gevoel terug op deze stage: de Koude Oorlog is een passie voor mij, en ik ben blij dat ik zo’n tijd heb kunnen besteden aan het onderzoeken van deze periode. Ook heb ik veel geleerd over het schrijven van een tentoonstellingsconcept. Als ik zou kunnen, zou ik hier zo weer stage willen lopen. Ook om op maandagmorgen te kunnen vliegen. |
https://www.integrand.nl/vacatures/stages |
Mijn droomstage: vliegen op maandagmorgen
